Τρεις εικόνες, τρεις ιστορίες...

Ένα μωρό κάθεται και παίζει μόνο του με μανία, το μόνο που το αγκαλιάζει είναι ένα πλήθος ξερά φύλλα… Μια κοπέλα με άσπρα πλησιάζει, είναι όμορφη, έχει μακριά κυματιστά μαλλιά, το χαμόγελο της είναι ζεστό και γλυκό σε κοιτάει με διαπεραστικό βλέμμα και φεύγει…. Ένα χάδι στο μάτι, ένα χάδι στο στόμα όχι από ξένο χέρι αλλά από το δικό σου.. και ύστερα κυλά το δάκρυ..

Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντας την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Κ.Π.Καβάφης